අායෙත් එනවද?

ආයෙත් එන්න

එකම එක දවසක්වත්

නුඹ හමුවුණු එ් මාවත අද්දරට

එදා මට දුන්න අාදරෙත් අරන්

තව එකපාරක්

ඉස්සර වගේ මට හිනාවෙන්න

#Black January

දන්නවද සමහර දේවල් තියනවා අපි පිස්සුවෙන් වගේ අාදරේ කරන. එහෙම කරන්නෙ අැයි කියන්න අපි දන්නෙත් නෑ. එ් කියන්නෙ අහේතුක අාදරයක්. එහෙම අය අාදරේ කරන්නෙ මුළු අාත්මයටම, හැම හුස්මකම රැඳිලා තියෙනවා එ් අාදරේ.
හිත අස්සටම කිඳා බැහැලා මුල් අැද්දට පස්සෙ  අාදරයක් එතනින් ගලවගන්න හරිම අමාරුයි. අපිටත් එ් අාදරේ එ් විදිහටම ලැබෙයි කියන බලාපොරොත්තුවෙන් අාදරේ කරන්න හොඳ නැහැ. මොකද හැමෝම එකවගේ නෙමෙයිනෙ.හැමකෙනෙක්ටම තියනවා පුළුවන් සීමාවක්.අපි එ්ක තේරුම් ගන්න ඕනෙ අාදරෙ කරද්දී..නැත්නම් හැමදාම හිත් රිදවීම් එක්ක ජීවිතේ ගෙවන්නයි වෙන්නෙ.සර්ව සම්පූර්ණ මිනිස්සු නැහැ. හැමෝටම තියෙනවා තමන්ටම අනන්‍ය වුණු දුර්වලකම්  අඩුපාඩු.අාදරේ ගලපගන්න ඕනෙ, නැත්නම් එ්ක පැටලුණ නූල් බෝලයක් වගේ වෙනවා. අනිත් කෙනාගෙ අාසාවන්ට ගරු කරන්න ඕනෙ. තමන්ගෙ සතුට ගැන විතරක් හිතලා අනිත් කෙනාව සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් කරන්න හදනවා නම් එතන කෙහෙන්ද අාදරයක්...

*****************************************

එයා මගෙ අතින් අල්ලන් ඉස්සෙල්ලම මට පොරොන්දු වුණේ මොන ප්‍රශ්නෙ අාවත් කවදාවත් මාව අත අරින්නෙ නෑ කියලා. ඔව් එයා එහෙම කළා, එයාගෙ හිතේ තිබ්බ තනිකම මැකිල යනකන් විතරක්. ඊට පස්සෙ එයා ගියේ අාදරේක සේයාවක්වත් මතක නැති ගානට.අැත්තටම අාදරේ කළා නම් හේතු හොයන්නෙ දාලා යන්න නෙමෙයි තත්පරයක් හරි ළඟින් ඉන්න.එයා හැමවෙලාවකම මං එක්ක රණ්ඩු කළා, මාව එපා කිව්වා. මොකද එයා දැනගෙන හිටියා මං කවදාවත් එයාව දාලා යන්නෙ නෑ කියලා.එ්ත් දවසක් එනවා මේ හැමදේම තවදුරටත් දරා ගන්න බැරි වෙන. මං හිත හදාගත්තා වෙෙරයක් නැතුව එ් අාදරේට තිත තියන්න.ඉතිං අපේ මතකය අැති මට හිත යට තියාගෙන සැරින් සැරේට විඳගන්න වගේම විඳවන්නත්.